เกริ่นกันก่อน

เกริ่นกันก่อน

คิดอยู่นานค่ะว่า จะเกริ่นอย่างไรให้น่าสนใจ แต่พอหวนไปดูชื่อเรื่องที่หน้าปก ก็เลยไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะ….มะเร็งร้ายทำให้กลายเป็นสาวอีกครั้ง เมื่ออายุ 65

ดิฉันเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ค่ะ กว่าสองปีที่ปิดเงียบ ไม่มีใครสักคนในครอบครัวที่รู้ว่าแม่แจ๋วเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ มันมีเหตุผลค่ะ เอาไว้เล่าให้ฟังอย่างละเอียดในเรื่องที่เขียน

ณ ขณะนี้ผ่านการผ่าตัดใหญ่ไปได้เกือบ 5 เดือนแล้ว ก่อนผ่าตัดหมอบอกว่า เป็นมะเร็งระยะที่ 4 มะเร็งลามไปที่ตับ และต่อมน้ำเหลือง ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวรู้เรื่องกันหมดแล้ว ทุกคนเป็นห่วง แต่ไม่มีใครกังวลใจ เพราะอะไรรึ？

หลังผ่าตัดทำคีโมไปแล้ว 6 ครั้ง ร่างกายแข็งแรงดี จิตใจแจ่มใส กินอร่อย หลับสบาย หายใจคล่อง ทั้งญาติมิตรและลูกๆ บอกว่าแม่แจ๋วไม่เหมือนคนป่วยเลย แม่แจ๋วถือเป็นโอกาสที่จะได้(ขี้โม้)บอกทุกคนที่ทักว่า “ไม่เคยรู้สึกว่าเป็นคนป่วยเลยค่ะ”

เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อเป็นกำลังใจแด่ทุกท่านที่เป็นมะเร็งทุกประเภท และผู้ป่วยทั้งหลายที่น้อยใจว่า “ทำไมโรคร้ายจึงเกิดกับเรา” ในวิกฤตย่อมมีโอกาสและมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นเสมอ เอาวิกฤตจากโรคที่เกิดขึ้นกับเรา มาเป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุงตนเองในทุกๆด้าน วิเคราะห์ตนเองให้แจ่มแจ้ง มองหาสิ่งดีๆที่เกิดกับเราในยามที่ต้องทุกข์ทรมานจากโรคภัยที่รุมเร้า มองให้เห็นความรัก ความห่วงใยและความปรารถนาดีจากคนรอบข้าง

ด้วยรักและปรารถนาดี
แม่แจ๋ว….(เจ้าเก่า)

เรื่องนี้เริ่มบันทึกเมื่อ 31 สิงหาคม 2561

อีก 5 วันก็จะครบ 5 เดือนนับจากวันผ่าตัด และสองปีกว่าตั้งแต่เริ่มรู้ว่าเป็นโรคมะเร็ง

ขอบคุณมะเร็งร้าย….ที่ทำให้กลายเป็นสาวอีกครั้ง